АСОСӢ / ГУНОГУН / Эмом Маҳдӣ кист ва кай хоҳад омад?

Эмом Маҳдӣ кист ва кай хоҳад омад?

Маҳдӣ (Махди) ё имом ал-Маҳдӣ — ин тавр як инсони одилро дар ислом аз авлоди Расули Акрам  меноманд, ки пеш аз рӯзи қиёмат ба ин дунё меояд. Вай он замон яроқ дар дасти Худо хоҳад шуд, ки бо ёрии он Парвардигор ба рӯи замин адолатро барқарор мекунад ва вазъи одамони дурусткорро ислоҳ мекунад, дар ҳоле ки дар рӯи замин беадолатӣ ва зулм то зуҳури ӯ ҳукмрон хоҳад шуд.

Эмом МахиМаҳдӣ «таҷдидкунандаи имон» -и ислом хоҳад шуд. Номи Маҳдӣ (Меҳдӣ) бо номи Паёмбар Муҳаммад мувофиқат хоҳад шуд ва номи падари ӯ номи падари Паёмбар САВ хоҳад буд, яъне номи Маҳдӣ Муҳаммад ибни ‘ Абдуллоҳ Маҳдӣ ё Аҳмад ибни Абдуллоҳ Маҳдӣ хоҳад буд.

Дар Ислом гуфта мешавад, ки ӯ мусалмон хоҳад буд ва фарзанди духтари Паёмбар (с) Фотима ва писари ӯ Ҳасан ибни Алӣ ,  хоҳад буд.

Маҳдӣ кай хоҳад омад?

Омдани эмом Маҳдӣ  дар ҳолати бад шудани ҳолати замон дар рӯи замин ва пур аз беадолатӣ ва бадиҳо фаро гирифтани тамоми ҷаҳон ҳоҳад буд, ки дар як қатор ҳадисҳои Паёмбар САВ оварда шудааст.

Аммо байни олимони ислом оид ба тартиби дақиқи пайдоиши нишонаҳои рӯзи қиёмати оянда ихтилофи назар вуҷуд дорад. Ин ихтилофҳо аз он сабаб ба вуҷуд меоянд, ки суннат вобаста ба рӯзи қиёмат чизе гуфта нашудааст. Тадқиқоти олимони ислом ба баъзе аз ин нишонаҳо,  ба чунин хулоса омада шуд.

Нишонаҳои қиёмат:

Пеш аз ҳама, нишонаҳои ками фарорасии қиёмат пайдо мешаванд, аз ҷумла даъват ва паёми фавти Паёмбар ва сипас — сар задани бемориҳои эпидемиологӣ  дар Байтулмуққадас. Ғайр аз он — як қатор нохушиҳо, ки дар натиҷаи он инсоният ростқавлӣ ва садоқатро аз даст медиҳад.

Инсоният торафт бештар ҷоҳил хоҳад шуд, дониши исломиро аз даст медиҳад. Рибо дар байни ҷомеаи инсонӣ паҳн хоҳад шуд. Ҷомеа хиёнатро маҳкум намекунад ва шаробхуриву мусиқинавозиро қонунан мепазирояд.

Дар замин, сохтани биноҳои баландошёна фаъол мешавад, кушторҳо зиёд мешаванд ва мушоҳида мешавад ки вақт чихел медавад. Нишонаҳое ба монанди ороиши масҷидҳо низ намоён мешаванд, дар замин холигӣ ​​пайдо мешавад, ширк ва зино паҳн мешавад. Шумо инчунин метавонед ҳолатҳои ба чизи дигар табдил ёфтани одамонро бубинед, сангҳо аз осмон меафтанд.

Мӯъминон ба дидани орзуҳои нубувват шурӯъ мекунанд ва одилони ислом ба тарки ҷомеаи одамони гунаҳкор даст мезананд. Нишонаҳои дигари ба охир расидани дунё ин беэътиноӣ ба суннат ва аъмоли он, паҳн шудани дурӯғҳо дар замин, ҳолатҳои доимии дурӯғгӯӣ ва инчунин марги ногаҳонии одамон мебошанд.

Дар табиат инчунин нишонаҳои ба охир расидани дунё ба назар мерасанд: норасоии гиёҳҳо ба амал омада, заминро борони зиёд фаро мегирад. Дар ҷомеаи башарӣ ноумедӣ ҳукмронӣ хоҳад кард: Аврупоиён ба шумораи зиёд хоҳанд расид, бо онҳо мубориза бурда мешавад ва бисёриҳо ба орзуи марг барои худ шурӯъ мекунанд.

Худи Ал-Маҳдӣ аз осмон зоҳир нахоҳад шуд, чунон ки ҳазрати Исо зоҳир мешавад, аммо дар замин якҷоя бо Исо Маҳдӣ Малакути Худоро барпо мекунад. Исо алайҳисалом ва Имом Маҳдӣ якҷоя тартиботи нави одилонаро дар рӯи замин барпо мекунанд, ки беадолатӣ ва зӯровариро бартараф мекунанд.

Омадани Имом Маҳдӣ дар Қуръон тавсиф нашудааст, аммо омадани қиёмат ба тафсил тавсиф шудааст ва омадани Маҳдӣ маҳз наздикшавии вақти қиёматро нишон медиҳад. Аломати ба замин омадани Масеҳ ҳуҷуми глобалии нерӯҳои иблис дар рӯи замин, пирӯзиҳои ин нерӯҳои иблис бар нерӯҳои Нек хоҳад буд, ки дар натиҷаи он одамон ба омадани Наҷотдиҳанда ниёз хоҳанд дошт. Агар Наҷотдиҳанда зоҳир нашавад ва инсониятро наҷот надиҳад, пас ҷаҳони инсониро оқибат зулмот фурӯ хоҳад бурд.

Инчунин хонед инро

Намози иди курбон 2017

Иди Қурбон 2023, табрикот ва намози идона

Иди Қурбон омаду дар Макка Ҳаҷи Акбар аст. Дустонро табрик намудан суннати пайғамбар аст. Шумо …