Фарҳанг аз калимаи лотинӣ «cultura » гирифта шуда маънои тарбия, омӯзиш, тараққиёти рафтор, риоя намудан-ро дорад. Калимаи «Фарҳанг» маънои васеъ дорад дар бахшҳои зиндагии мардумро соҳиб аст.
Фани фарҳанг ҳамчун бахшест ки дар таҳқиқи фалсафа, маданият, таърих, санъат, забон, равоншиносӣ, иқтисодиёт, тарбия ва ғайраҳо алоқамандӣ дорад.
Умуман зери мафҳуми фарҳанг рафтори инсонро ки дар шаклҳои гуногун дарҷ мегардад фаҳмида мешавад. Масалан рафтори либоспушӣ, рафтори сухангӯи, рафтори хӯрокхурӣ, рафтори тақсимоти боигарӣ, рафтори омӯзиш ва дигар намудҳои рафтори инсонӣ.
Фарҳанг ҳам дар инсон ҳаст ва ҳам дар ҳайвонот. Фарҳанг мисли барномаест ки дар техникаи иттилоотӣ сохта мешавад ва давра ба давра метавонад мукаммал гардад.