Эчкимар (Эчкиемар) — ин ҷонварест монанди калпеса (калтакалос), вале назар ба ҷуссаи он хеле калон аст. Инро дар баъзе маҳалҳои тоҷикон бузмак меноманд. Маънои калимаи «эчкиэмар» ҳамон «бузмаки» тоҷикист, ки аз забони ӯзбекӣ ба тоҷикӣ дохил шудааст. Ба форсӣ бузмача, ба арабӣ варал ва ба русӣ варан мегӯянд. Ин ҷонвари …

Мошини фасонтарин, яъне зеботраину хушруйтарин ки ба қавли тоҷикон бо ибораи «Зуртарин» ифода мешавад ба андешаи одамон ягонаву якхела нест ва он вобаста ба солу, рангу, нарх, хароҷотнокиаш ва дигар унсурҳо, ҳар хел баҳо дода мешавад. Лек дар ба ҳаммаи ин нигоҳ накарда аз ҳамма зеботарин мошини ҷаҳонро солҳои тӯлунии …

Нигина Амонқулова – ситораи эстрадаи тоҷик, ки сурудҳои халқӣ ва дигар сурудҳоро  дар жанри «ретро» ба иҷро мерасонад ва бо чеҳраи дилкаш ва либосҳои миллии хеш дили мухлисони зиёдеро ба даст овардааст. Бори аввал Ў дар фестивал-озмуни «Андалеб» иштирок намуд ва пас аз он маъруфияти хешро дар байни оммаи мардум …

Кабӯтар (Кафтар) — ин мурғест ба ҳама маълум, навъҳои хонагӣ ва ҳам саҳроӣ дорад. Мизоҷаш дар дараҷаи дувум гарм ва дар якум хушк аст. Вале мизоҷи саҳроияш гармгар ва хушктар мебошад. Хислатҳои шифобахши кабутар: гӯшти онро ба ҳар тариқ, ки бошад, пухта бихӯранд, бемориҳои фолиҷ (шал шудани нимаи бадан ба дарозӣ), …

Тӯқумшуллуқ ё бо ибораи дигар холазун (Тукумшулук) — ин ҷонвари хазандаест, ки аз худ моддаи шилмак бармеоварад. Дар вақти зимистон ба даруни зиреҳи садафини худ даромада хоб мекунад, вале баҳор. ки шуд, як қисми баданашро аз он берун оварда ё ба тамом аз он баромада, зиндагӣ ба сар мебарад, барги …

Муи сар аз якчанд сабабҳо мерезад, ки дар қатори онҳо ин ирсият (меърос), хӯроки номувофиқ истеъмол намудан, бемориҳои вазнинро гузаронидан, асабонӣ шудан ва ғайраҳо мебошанд. Кал шудан ё будан барои ҷамъияти чи ғарб ва ё шарқ чандон байни мардум дилписанд нест ва бисёриҳо шахсони калро таҳқир мекунанд ва онҳоро кал …

Умуман ширро бо чизҳои турштаъм, шӯр, бо гӯшт, бо тухми мурғ ва моҳӣ, бо турб ва пиёз, бо меваҳои тар, сабзаҳо, донҳо ва монанди инҳо хӯрдан раво нест, инчунин, аз болои шир ин чизҳоро истеъмол кардан ва аз болои ин чизҳо шир ошомидан ҷоиз нест. Зеро бемориҳои гуногунро ба амал …

Хар — ин ҳайвони маълум аст. Мизоҷаш дар аввали дараҷаи дувум гарм ва дар аввали дараҷаи севум хушк аст. Хислатҳои шифобахши он: гӯшташ дерҳазм ва гаронҳазм аст. Ҷигарашро кабоб карда, ба дили наҳор бихӯранд, саръ (припадка) ва таби дурӯздармиёнро шифо мебахшад. Сумашро сӯхта, ос карда, аз он ҳар рӯз 15 грамм бихӯранд, …

Саг ҳайвони хонагист ки мизоҷаш дар дараҷаи дувум гарм ва хушк аст, вале мизоҷи бачаи бистрӯзааш гарм ва тар мебошад. Хислатҳои шифобахнш он: гӯшти сагро пухта, бо давоҳои хушбӯй бихӯранд, девонагӣ ва молихулиё (меланхолия)-ро ба зудӣ шифо мебахшад. Шири аввалин мартабаи сагро чаконанд, гули чармро дафъ мекунад. Агар заҳраи онро бимоланд, мӯйи …

Заргӯш ё худ (Заргуш) —  ин ҳайвони даштии алафхур аст, ки ҷангалӣ ва кӯҳӣ мебошанд. Мизоҷаш гарм дар дараҷаи севум ва тар дар дувум аст. Хислатҳои шифобахши он: гӯшташро бо дам бирён карда, бо кӯфтаи дорчинӣ, мурч, кокутӣ, ҳардал (горчица) ва тухми шибити бо сирко турш кардашуда бихӯранд, саръ (припадка), фолиҷ (шал …