Шоир Гулназар дар қабристони Лучоб дафн карда шуд

Гулназар Келдӣ, муаллифи калимаҳои Суруди Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯзи 13 август дар қабристони Лучоба дафн карда шуд. Шоири машҳур, ки дар бемории гумонбаршудаи коронавирус дар беморхона бистарӣ шуда буд, дар рӯзҳои охир дар ҳолати вазнин қарор дошт ва ба вентилятор пайваст шуда буд.

Президенти Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон ба оила ва дӯстони фавтидагон тасаллияти амиқ изҳор намуд, хабар медиҳад хадамоти матбуоти сарвари давлат.

Маросими эҳтиётӣ бо Шоири халқии Тоҷикистон дар бинои Иттифоқи нависандагон дар Душанбе, намози ҷанозаи (ҷаноза) марги маросим дар қабристони Лучоб баргузор шуд.

Дилписанд Келдиев, писари шоир ба Радиои Озодӣ гуфт, ки падараш 13 август дар маркази тиббии Истиқлол ҷон додааст ва ҷасади ӯро ёрии таъҷилӣ бурдааст.

«Мо як шоирро бо пойтахти Т аз даст додем. Шоире, ки мисли дигар устодони шеъри тоҷик — Мӯъмин Қаноат, Лоиқ, Гулрухсор ва Бозор Собир мактаби эҷодии худро дошт. Дар солҳои охир, ману Гулназар дар як идора нишастем — ӯ ба ҳайси муовини раиси Кумитаи ҷоизаҳои Абӯабдуллоҳи Рӯдакии Тоҷикистон кор мекард. Вай сифатҳои олии инсонӣ дошт, мутаассифона, ӯ моро бо сабаби бемории вазнин тарк кард «гуфт шоир Раҳмат Назрӣ дар мусоҳиба бо Радиои Озодӣ.

Гулназар Келдӣ 20 сентябри соли 1945 дар деҳаи Дардари ноҳияи Айнӣ таваллуд шудааст. Соли 1966 факултети филологияи тоҷикии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистонро хатм карда, ба ҳайси мухбири рӯзномаи «Комсомоли Тоҷикистон» оғоз кардааст. Пас аз чанде, шоири ҷавонро ба кор дар маҷаллаи адабии «Садои Шарқ» даъват карданд.

Солҳои 1975-1977 ба ҳайси тарҷумон дар Афғонистон кор кардааст.

Соли 1991 сардабири ҳафтаномаи «Адабият ва санъат» таъин карда шуд.

Аввалин маҷмӯаи шеърҳои Гулназар «Расми Сарбози» («Портрети солдатҳо») соли 1969 ба табъ расид. Дар солҳои минбаъда, маҷмӯаҳои «Дастархон» («Дастархон»), «Нардбон» («Қадим»), «Агба» («Гузаштан»), «Пахно» («Ҷойҳо»), «Лангар» («Анчуман»), «Паидарё» («Роҳи дарё») ва ғайра.

Соли 1973 ба Иттифоқи нависандагони СССР қабул шуд. Гулназар лауреати Мукофоти комсомоли ленинии Тоҷикистон ва Мукофоти давлатии Тоҷикистон ба номи Абуабдулло Рӯдакӣ, Шоири халқии Тоҷикистон мебошад.

Шеърҳои Гулназар ба забонҳои дигар тарҷума шудаанд, ки бо ҳуруфи арабӣ дар Эрон нашр шудааст. Вай якчанд пьеса навиштааст ва бо тарҷумаи асарҳои шоирони рус ба забони тоҷикӣ машғул буд.

Гулназар муаллифи калимаҳои Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад.

Дар солҳои 2005-2010. шоир узви Маҷлиси намояндагон, палатаи поёнии парлумони Тоҷикистон буд. Дар солҳои охир вай ба ҳайси муовини раиси Кумитаи ҷоизаҳои давлатии Тоҷикистон ба номи Абуабдулло Рӯдакӣ кор мекард.