Шеърҳои тоҷикистонии устод Лоҳутӣ аз соли 1925, аз шеъри «Саройи тамаддун» оғоз меёбад ва баъдтар як қисми ин силси- лаи шеърҳо бо номи «Шеърҳои тоҷикистонӣ» (1940) дар шакли китоби алоҳида ба табъ мерасад. «Саройи тамаддун», «Духтари инқилоб», «Одами оҳанпо», «Хар ва трактор», «Тоҷикистон шуд мунаввар», «Ман фарзанди як деҳқоне будам», …
Прочитайте больше»Бахшҳои бойгонӣ
РОМАНИ «ВОСЕЪ» аз кист?
Шӯриши Восеъ соли 1888 дар Бухорои Шарқӣ ба амал омада, пояи ҳукумати Манғитияро ба ларза овард. Дар насри бадеӣ асари калонҳаҷме, ки образи Восеъро ба тамоми паҳлу мавриди тасвир қарор дода бошад, романи «Восеъ» аст. С. Улуғзода ба таърихи муборизаҳои адолатхоҳонаи мардуми кӯҳистони тоҷик ҳанӯз аз солҳои 30-юми асри ХХ …
Прочитайте больше»НАСРИ БАДЕИИ УЛУҒЗОДА
Дар эҷодиёти С. Улуғзода насри бадеӣ, асосан, баъди Ҷанги Бузурги Ватанӣ мавқеъ пайдо мекунад. Дар очерку ҳикояҳои «Атака» (1944), «Бибӣ» (1946), «Саёҳати Бухоро бо ҳамроҳии Айнӣ» (1950), «Қаҳрамони Днестр, Висла ва Одер» (1967) воқеаҳои даврони шӯравӣ мавриди баррасӣ қарор гириф- таанд. Воқеаи ҳикояи «Марги ҳофиз» (1972) бошад, дар Ҳиндустон рӯй …
Прочитайте больше»Сотим Улуғзода — Шоир
Сотим Улуғзода 2 сентябри соли 1911 дар деҳаи Варзики ноҳияи Чуст (вилояти Намангони Ҷумҳурии Ӯзбекистон) дар хонаводаи деҳқон ба дунё омадааст. Волидони Сотимхон аз табақаи кишоварзони камбизоат, вале соҳибдил будаанд. Мо- дараш зани босавод буда, гоҳе машқи шеър мекардааст. Сотимхон дар синни нуҳсолагӣ аз модар ва дар даҳсолагӣ аз падар …
Прочитайте больше»ЗАБОН ВА УСЛУБИ ЭҶОДИИ РАҲИМ ҶАЛИЛ
Забони асарҳои Раҳим Ҷалил дорои хусусияти ба худ хос ме- бошад. Нависанда кӯшиш кардааст, ки забони асарҳояш равон, образнок ва ҷолиб бошад. Тасвирро хусусан манзараҳои табиат ҷоннок ва таъсирбахш менамоянд. Масалан, романи «Одамони ҷовид» бо тасвири манзараи баҳори деҳаи Тагоб оғоз меёбад: «Пагоҳии баҳор. Насими навозишгар бӯйи димоғпарвари гулҳои дарахтони …
Прочитайте больше»РОМАНИ «ШУРОБ»
Романи «Шуроб» аз се китоб иборат аст. Китоби якуми роман солҳои 1956-1958 (дар саҳифаҳои маҷаллаи «Шарқи сурх») бо номи Шуроб» ба табъ расид. « Китобҳои дуюм ва сеюми «Шуроб» соли 1967 чоп шуданд. Китоби якум 30 боб, китоби дуюм 22 боб ва китоби сеюм 17 бобро ташкил медиҳанд. Романи «Шӯроб»-и …
Прочитайте больше»ФАЪОЛИЯТИ ТАРҶУМОНИИ ЛОҲУТИ
Лоҳути — мутарҷим Тарҷумаи намоишномаҳои «Отелло», «Ромео ва Ҷулетта», «Шоҳ Лир»-и драматурги англис Шекспир, «Дод аз дасти ақл»-и адиби рус А.С. Грибоедов, «Чашмаи гӯсфандон»-и драматурги испанӣ Лопе де Вега, асарҳои адибони маъруфи ҷаҳонӣ А.С. Пушкин, Т.Г. Шевченко, А.М. Горкий ба хонандаи калонсол нигаронида шудааст. Устод Лоҳутӣ барои бачаҳо низ осори …
Прочитайте больше»Достон чист ва чи маъно дорад?
Достон (гоҳо дар шакли дастон низ истифода Назарияи мешавад) дар луғат маъноҳои гуногун дорад. адабиёт Як маънояш овоза, машҳур, шуҳрат мебошад. Рустами Достон низ ба ҳамин маъност. Мафҳуми дигари достон қисса, саргузашт, ривоят мебошад. Ба ин маънИ ФирдавсИ фармудааст: Кунун, эй сухангӯйи бедормағз, Яке Достоне биорой нағз. Дар истилоҳи адабИ …
Прочитайте больше»РАҲИМ ҶАЛИЛ
Раҳим Ҷалил 3 июни соли 1909 дар шаҳри Хуҷанд, дар хонаводаи косиби мӯзадӯз ба дунё омадааст. Падари Раҳим шеърдӯст ва модари ӯ мухлиси китобҳои саргузаштӣ бу- данд. Бинобар ин, адиби оянда аз хурдӣ ба шунидан ва хондани ғазалҳои Ҳофиз, Камоли Хуҷандӣ, Абдурраҳмони Ҷомӣ ва ҷангномаҳою саёҳатномаҳо шавқу ҳавас пайдо намуд. …
Прочитайте больше»Ҷалол Икромӣ — нависанда
Нависандаи халқии Тоҷикистон Ҷалол Икромӣ чун адиби пуркору сермаҳсул дар рушду нумуи насри давраи нави тоҷик ҳиссаи арзанда дорад. Адиб соли 1909 дар шаҳри Бу- хоро ба дунё омадааст. Падараш — Икромиддин таҳсилдидаи мад- раса буда, баъдҳо ба мансаби қозиги расидааст ва дар таълиму тарбияи фарзандон кушиш намудааст. Падар ба фарзанди …
Прочитайте больше»